LEES DIT als je wilt weten wat je moet doen om SUCCESVOL te zijn! - Creëer een krachtige mindset en wordt de beste versie van jezelf

Hoe is jouw brein met valse info volgestopt? Informatie dat nu zorgt voor deformatie!

Na voorgaand behandelde onderdelen uit mijn ACTIEF-model, te weten de A(cceptatie), C(ommunicatie) en T(erugkoppeling), ga ik je vandaag vertellen hoe het zit als je bij aan de volgende stap toe bent. De I van…

ap.

De I van… IMPLEMENTATIE

Een idee zonder actie is een droom

&

Een idee om een blokkade op te lossen zonder actie wordt een nachtmerrie

Kinderen staan voor doen.

Kinderen staan voor ‘doen’. Ze zijn georiënteerd op actie en worden niet tegengehouden door allerlei belemmerende twijfels. Helaas wordt deze actiegerichtheid er maar al te vaak weer ‘uitgeprogrammeerd’ door goedbedoelende volwassenen.

Het begint vol eindeloze motivatie...

Als een hulpeloze baby met rasse schreden opgroeit is elke ouder maar wat trots op elk nieuw stapje in zijn of haar groei. De ‘oeh’s’ en ‘ah’s’ zijn niet van de lucht als het kind iets doet. Het eerste lachje, het eerste brabbeltje, het zich optrekken aan de boksspijlen, het zich voorttrekken over de vloer, het onhandige kruipen en wat dacht je van de eerste stapjes en verstaanbare woordjes?

Tot nu toe werd het kind niet anders dan gemotiveerd door de ouders, die het allemaal prachtig vonden. Het kind voelt congruentie in motivatie om door te gaan met leren. Het lacht, heeft plezier en gaat met flinke sprongen vooruit. Ouders delen de ‘trucjes’ van het kind ook graag met anderen, waardoor de motivatiekring rond het kind nog groter wordt.

En dan ineens mag het niet meer…

Maar dan, plots, bereiken de groei en vaardigheden van het kind een punt waarop het niet meer zo leuk en aandoenlijk is allemaal. Van lopen komt rennen en van praten komt schreeuwen. Ineens verandert de ouderrol van motivator naar onderdrukker. Een kind wordt uit zijn onbevangen groei gehaald en in een leven vol regelgeving en begrenzing getild.

Maar… waarom vertel ik dit eigenlijk? Simpel, we kunnen uit dit, in feite trieste, verhaal al een aantal dingen leren:

1. Iedereen is instaat om zelf door actie te ‘groeien’.

2. Congruentie in motiveren helpt enorm.

3. Een kind wordt gevormd wordt door anderen.

De fases in onze vorming.

In de verschillende fasen van het leven ben je gevoelig voor verandering, maar dit geldt in het bijzonder als je jong bent. Wanneer je jong bent, staat je brein wagenwijd open en accepteert het alles wat gezegd of getoond wordt als waarheid.

Identificatie: Met wie identificeren we ons?

* Imprint 0-7 jaar
* Vorming 8-14 jaar
* Socialisatie 15-21 jaar

De leeftijd van 0 tot 7 jaar is heel belangrijk. Het kind trekt in deze fase nog niks in twijfel. Alles wat het gezegd en geleerd wordt is ‘waar’. Je kunt je dus voorstellen wat een impact het heeft op een kind, als het de volgende dingen te horen krijgt van zijn ouder(s) of leerkracht (gericht op identiteit in plaats van gedrag):

Jij BENT stout
Jij BENT druk
Ik ben teleurgesteld, want je BENT weer…
Jij BENT een luiwammes
Wat BEN je toch vervelend

Je denkt dat kinderen niet luisteren? Kinderen luisteren maar al te goed. Daarnaast kijken ze ook als kleine aapjes ons gedrag af, om dit vervolgens te kopiëren.

Woord of daad?

Voorbeeld1:
Vader zegt tegen zijn dochter dat zij altijd eerlijk moet zijn. Eerlijkheid duurt immers het langst. Vervolgens hoort dochter hem tegen haar moeder zeggen: “Oh, ik heb echt geen zin in die familiedag hoor, zeg maar tegen je ouders dat ik die dag moet werken”. Het kind begrijpt dondersgoed dat je dus eerlijk moet zijn, maar best mag liegen als dat je beter uitkomt.

Voorbeeld2:
Moeder zegt tegen haar zoon: “Denk er aan, altijd jezelf blijven! Je bent precies goed en knap genoeg zoals je bent”, waarna ze zich omdraait om haar gezicht vol make-up te smeren. De jongen leert dat er dus blijkbaar uitzonderingen zijn op het altijd jezelf zijn…

De appel valt niet ver van de boom

Hoogstwaarschijnlijk zie je veel gelijkenissen tussen jou en je kind(eren) en ook tussen jou en je ouders. Zelfs zaken die je van je eigen ouders niet kon waarderen, herken je tegenwoordig terug in jezelf. Tja; de appel valt niet ver van de boom. Of….?

Wellicht valt de appel veel verder dan je denkt, maar wat van jouw ouders naar jou en nu van jou naar jouw kinderen is gebeurd, is dat ouders hun kinderen leren te vormen naar henzelf. Projectie: Jouw kind moet JOU worden zonder dat je daar erg in hebt.

Wie ben je dus eigenlijk?

De vraag is dus: Wie ben jij nou eigenlijk? Is jouw identiteit niet doorweven met allerlei opgedrongen waarden en overtuigingen van je ouders / verzorgers? Hoogstwaarschijnlijk wel. Zaak is dus om zo snel mogelijk weer dichterbij je eigen kern te komen; jouw pure zelf. Dat klinkt nu wat wazig misschien, want wellicht heb je al het idee dat je gewoon ‘jezelf’ bent of je denkt: Ja, mooi gezegd, maar hoe kom je dan dichter bij jezelf?

Waar het om gaat is dat je je bewust wordt dat de beslissingen die je neemt echt bij jou horen (en heus, dat voel je) en dat je het niet doet, omdat anderen willen dat jij die beslissingen maakt, terwijl jij er zelf een naar gevoel bij hebt.

Zaak is ook dat je je je brein helder hebt, dat je weet wat je wilt en waar de blokkades zitten die je daarbij tegenhouden (denk terug aan de vorige nieuwsbrief ‘Terugkoppeling’), zodat ze daarna kunnen worden weggenomen.

Van Onbewust Onbekwaam naar Onbewust Bekwaam.

Laten we eens kijken naar de stappen die we doorlopen wanneer we na feedback constateren dat verandering gewenst is.

De fases lopen van links naar rechts, beginnend bij ‘ontkenning’. Laten we eerlijk zijn: Als iemand je aanspreekt (feedback geeft) omtrent iets dat minder leuk is, hebben we allemaal de neiging om in de ontkenning te schieten, toch?

In de fase van ONTKENNING zijn we onbewust onbekwaam over het bepaalde gedrag of de bepaalde vaardigheid. We zijn onbekwaam in het wegnemen van ons probleem. Je kunt er gefrustreerd door raken. In deze fase heb je sturing nodig naar bewustwording. Ook zul je hiervoor moeten openstaan om verandering mogelijk te maken.

Na ontkenning volgt WEERSTAND (je kunt zelfs boos of aanvallend zijn). Echter, steeds meer wordt duidelijk dat je een bepaalde kwaliteit mist. Geen nood, dit is te leren. Begrip is nu belangrijk. Weet dat het geen zonde is, maar dat het slechts gaat om het aanleren van nieuwe vaardigheden. Je bent in een fase waarin je je steeds meer bewust wordt van eigen incompetentie.

Nadat dit is doorgedrongen begin je het te ACCEPTEREN en word je je steeds meer bewust van je incompetentie, waarbij je gaat openstaan voor begeleiding. In deze fase kun je schuldgevoelens hebben. “Waarom heb ik er niet eerder iets aangedaan?” Of: “Door mij….”

De volgende stap speelt in op de natuurlijke nieuwsgierigheid van mensen. We gaan langzaam op ONDERZOEK hoe de verandering gerealiseerd kan worden. Hier is het belangrijk dat mensen worden aangemoedigd om door te gaan. Je krijgt steeds meer inzicht in de groeimogelijkheid van je competentie. Wat je eerst niet geloofde te kunnen, blijkt te lukken als je er bewust en geconcentreerd mee bezig bent. Je zoekt steeds meer feedback om te ervaren hoe de groei is.

Wanneer het steeds beter gaat, zul je het echt AANGAAN. Het is dan belangrijk dat je gefaciliteerd wordt. Je hebt de juiste begeleiding of toolbox nodig om de stap te maken naar onbewust bekwaam. Je krijgt steeds meer energie. Feedback is inmiddels een normale zaak geworden.

Je voelt dat je groeit. Je weet nu hoe het werkt en dat je open kunt staan voor ideeën van anderen. Feedback is geen aanval. Ideeën worden besproken en onderzocht. Het wordt win-win. Je hebt nu een mentor. Dit kan je eigen kennis zijn of die van een coach. Je hebt het nu over GROEI. Je bent je nu bewust van je onbewuste bekwaamheid.

“Implementatie is het proces van diverse activiteiten en maatregelen die nodig zijn om bepaalde systemen en of vernieuwingen door te voeren.”

Implementatie

Om iets in je dagelijks leven te implementeren doorloop je een aantal stappen. Veel vaardigheden zijn voor de meeste volwassenen onbewust bekwaam. Ik noem er een paar:

– lopen
– fietsen
– autorijden
– lezen
– eten
– tandenpoetsen
– praten

Maar wat als ik je vertel dat wanneer je een trauma, angst of fobie hebt, je hierin ook onbewust bekwaam bent? Je hoeft er weinig voor te doen om in een negatieve spiraal terecht te komen. Het lichaam maakt ook nog eens flink wat stresshormonen aan op het moment dat jij in die negatieve spiraal komt. Doe je dit te vaak en te lang dan staat overspannenheid en een burn-out aan je deur te kloppen. Redenen genoeg om zo snel mogelijk nieuw, gewenst gedrag te implementeren…

Een nieuw gedrag implementeren.

Elke emotie die we oproepen zorgt voor een staat van ZIJN. We willen het liefst op elk moment een staat van ZIJN hebben die ons het beste gevoel geeft. Als ik in een vliegtuig stap, wil ik graag mijn ontspannen staat van ZIJN oproepen, zodat ik comfortabel van A naar B kom.

Dit is gewoon te leren. Zoals bovenstaand model je heeft laten zien, ga je door een aantal fases om iets onbewust bekwaam te kunnen. Dit is je bewuste leerproces. Gelukkig is er ook een onbewust leerproces.

Negatief gezien heb je een fobie supersnel aangeleerd. Het begon vaak met een flink schrikmoment. Je schrok bijvoorbeeld verschrikkelijk van die spin en voilà, de fobie was geboren. Er is altijd een oorzaak en gevolg.

Wat je nu wilt, in plaats van het belemmerende gedrag waar je last van hebt, is een nieuw gedrag implementeren dat werkt binnen een bepaalde context.

Oefening

In de volgende oefening vraag ik je om weer eens wat helpende staten van ZIJN te doorleven, zoals:

– Ontspanning
– Kracht
– Plezier
– Luister
Enzovoort.

Powerwoorden

Zeg eens tegen jezelf: Wat geeft mij ontspanning? Wat doe ik dan en wanneer voelde ik dit het laatst?
Wanneer je nu een erg gespannen mens bent, dan vraag je je af: “Wanneer had ik een neutrale houding?” Wanneer je die houding hebt – zo’n ‘het kan me niks schelen houding’ – dan ga je daarna naar ontspanning. Je doet er gewoon een stapje tussen.

Voel je de door jou gewenste staat, dan geef je het een woord. Een specifiek woord dat er bij past. Bij ontspanning kun je bijvoorbeeld zeggen: chill, hahh, lekker, relax, enzovoort (dit is jouw ‘powerwoord’) .

Ankeren

Dus: Doorleef de staat en zeg het woord. Daarna vraag je je af wat je gisteren om 13:00 deed. Denk daar een paar seconden aan (dit noemen ze een break state; doel is om je brein weg te halen van de ontspanning). Vervolgens doorleef je opnieuw de ontspanning en zeg je jouw powerwoord.

Doe dit net zo lang tot het woord uit zichzelf de ontspanning oproept.

Het woord is dan neurologisch geankerd aan de emotie.

Is dit gek? Nee! Zeg in het bijzijn van je kind maar eens het woord ‘ijsje’. Hup, ze staan gelijk te springen! (En wellicht proef je zelf ook al de smaak in je mond?).

Onderzoek maar eens hoeveel woorden jou triggeren. Heb je een fobie, angst of trauma, dan weet je wat ik bedoel en weet je ook wat de stress start.

DIT KUN JE ALLEMAAL WEGNEMEN en ik help je daar graag bij!

Ik zeg leef ACTIEF en GAAAN!

Wat kan ik voor jou betekenen?

1 op 1 coaching

Groeps coaching

Online cursus

Online coaching

Ik wens je een fijne dag en als je vragen mocht hebben kun je altijd bellen of mailen.

Warme groet,
Albert

GA.AAN

Bewustwording is de sleutel om opnieuw AAN te GAAN. Elke online cursus zit vol tools voor bewustwording. Zoals een kind leerde lopen, schrijven en lezen, krijg jij weer de inzichten en technieken om weer AAN te GAAN als een ontbrandende lamp, maar ook om alle uitdagingen in je leven weer volledig AAN TE GAAN. Eenmaal dit bereikt, ben je (weer) instaat om onbevreesd en vol eenvoud en plezier je doelen te behalen.