Is geluk te creëren?

Hoe zou het zijn als geluk een technisch ding is, waar je heel eenvoudig bij kunt komen? We zijn allemaal bezig geluk te willen ervaren, toch? Dus hoe eenvoudiger, hoe beter, lijkt mij zo.

Omdat onze dagelijkse vraag normaal gesproken “hoe is het?” is (waarbij we vragen naar een staat van zijn), zijn we dus veel bezig met het onderwerp geluk en streven we dit met alles na. Waar of niet? Want zeg nou zelf, is dit herkenbaar: “Ik woon zo klein, het maakt me gek en ongelukkig. Als ik eenmaal dat nieuwe grotere huis heb, dán ben ik gelukkig.” Of: “Als ik straks die nieuwe auto heb, dán…” Nieuwe dit, andere dat… enz.! We denken zelfs dat chocolade, chips, sigaretten en/  of drugs ons gelukkig maken. Als ik … heb, dán ben ik gelukkig.

We leggen ons persoonlijk gelukkig zijn buiten onszelf en laten ons vaak door anderen hierover adviseren. Maar klopt het wel wat zij zeggen? Klopt het wel wat ik zeg? En wetenschappers? Wat zegt de wetenschap vandaag de dag over het verkrijgen van geluk?

Wil je brein je soms niet gelukkig hebben?

Soms lijkt het wel of je brein je niet gelukkig wilt hebben. Hoe vaak ervaar je niet schuld, schaamte of baal je om niets. Maar geloof me, deze emoties komen uit het beloningscentrum van het brein. Schuld en schaamte zit in hetzelfde deel van het brein als trots, zo hebben de wetenschappers ontdekt.

schuld

Het voelen van schuld en schaamte is dus niks anders dan een kortstondige beloning.

Zo geldt dit ook voor het maken van zorgen. Waarom? Op de korte termijn zorgt het “zorgen makend deel in je brein” dat je je een beetje beter voelt – je bent namelijk bezig om iets aan het probleem te doen.

Dit is voor ons misschien vreemd, maar voor het limbisch deel van het brein (dat deel dat zich bezig houdt met emoties, geheugen, leren, motivatie, herinneringen en seks) kan het kalmerend werken. 

Nu schreef ik dat schuld en schaamte in het beloningscentrum zit. Het is dus op zich een positieve oplossing voor een probleem op de korte termijn. Maar, schuld, schaamte en zorgen zijn verschrikkelijke oplossingen op de lange termijn!

Wat zeggen de wetenschappers dat je zou kunnen doen?

Tip 1

Stel jezelf eens de volgende vraag:

 Waarvoor ben ik dankbaar?

 Jazeker, dankbaar! Dankbaarheid beïnvloedt je hersenen op biologisch niveau!

 Weet dat antidepressiva dit ook doet. Het versterkt de neurotransmitters (dit noemen ze ook de overdrachtsstof) dopamine en serotonine en dat doet dankbaarheid ook.



Ga dus aan de slag met dingen, mensen, activiteiten te bedenken waarvoor je dankbaar bent. Concentreer je op de positieve aspecten van je leven. Deze eenvoudige tip vergroot echt de dopamine- en serotonineproductie.

 Ja, ja ik weet, soms lijkt het om nergens dankbaar voor te kunnen zijn. Maar wat schetst onze verbazing? Wetenschappers zijn er achtergekomen dat het niet uitmaakt of je iets vindt om dankbaar voor te zijn of niet. Het is het zoeken dat telt.
 Dankbaar zijn is een vorm van emotionele intelligentie en helpt dus dopamine en serotonine aan te maken.

Niet alleen jouw hersenen worden gelukkig van dankbaarheid, maar het helpt ook mee in je relaties. Dus wees dankbaar voor en om de mensen waar je mee omgaat.

Wat gebeurt er als je het gevoel hebt dat slechte gevoelens je inhalen?

Je hebt wel momenten dat je het gevoel hebt dat de negatieve gevoelens je helemaal overnemen. Hoe ga je daar dan mee om? Hier is het antwoord …

Tip 2

Label het negatieve gevoel. Benoem het! Bijvoorbeeld: Ik voel me waardeloos! Goed, maar geef ook dat waardeloze een naam. Dit kan zijn verdrietig, angstig of bijvoorbeeld boos?

 Hopsa. Echt, zo simpel is het. Klink stom?

In een wetenschappelijk onderzoek hebben deelnemers foto’s bekeken van mensen met emotionele gezichtsuitdrukkingen. Het zien van de foto activeerde direct de amygdala (de amygdala reguleert o.a. je angsten). Maar na het labellen van de emotie wordt je amygdala een stuk rustiger. Geen paniek, ik ga het uitleggen…!

Met andere woorden, de bewuste herkenning van de emoties verminderde de impact.
 Het onderdrukking van emoties werkt niet. Sterker nog, emoties kunnen door onderdrukking op andere momenten juist veel heviger terugkomen.

 Denk aan de angst voor de angst of paniekaanvallen.

Het grootste gedeelte van de mensen die een negatieve emotionele ervaring willen onderdrukken, merken dat dit niet lukt. Terwijl ze het onderdrukken, zien ze er van  buiten prima uit, maar het limbisch deel van hun brein is in net zo’n opgewonden staat als zonder de onderdrukking – en in sommige gevallen zelfs nog erger -. K. Ochsner onderzocht deze bevindingen met behulp van een fMRI (Een variant op de MRI-scan is de fMRI, of functionele MRI. Met functionele MRI kan de plaats van hersenactiviteit bepaald worden. Er wordt een 3D-afbeelding van de hersenen gemaakt, waarbij te zien is waar en wanneer in de hersenen hersenactiviteit plaatsvindt. Bron: Wikipedia) Het zogenaamd ‘niet voelen’ werkte niet. Integendeel; het kwam in de meeste gevallen heftiger terug. Een label geven daarentegen maakt een groot verschil.

Welke metafoor kan jij inzetten?

Om de opwinding te verminderen is het het beste om een kleine omschrijving te geven – een paar woorden – over de emotie. Het ideale is symbolische taal te gebruiken, dus indirecte metaforen. Voorbeelden: “Ik voel me als een stier die een rode lap ziet”. “Ik wil wel verder, maar het is alsof ik aan een veer zit die me steeds terugtrekt.” Deze omschrijvingen activeren dat deel van je brein dat zorgt dat de opwinding in het limbische deel vermindert.

Conclusie: beschrijf een emotie in slechts een of twee kernwoorden met daarnaast een metafoor. Dit helpt de emotie te verminderen, het haalt de lading er wat af.

 Trouwens, methoden uit de oudheid waren al hierop gebaseerd. Zoals we weten is meditatie eeuwen oud en is het labelen het fundament binnen mindfulness.
 In feite beïnvloedt het labelen de hersenen zo krachtig dat het niet alleen voor jou geldt, maar ook bij de mensen met wie je praat.

Hopelijk lees je dit blog niet met het label “saai”? 🙂

Wellicht voel je je nu helemaal niet vervelend, maar ik kan me zo voorstellen dat er in jouw leven wel stressvolle dingen zijn gebeurd. Hier is een eenvoudige manier om dat te verslaan …

Maak een keuze.

Tip 3

Pas na het nemen van een keuze kan je geest tot rust komen. Dat is geen willekeurig iets.
 Wetenschap toont aan dat het maken van een keuze zorgen en angst vermindert en helpt je oplossingen te vinden. Hoe mooi is dat – twee vliegen in een klap.


Wetende dat je actie gaat ondernemen na een keuze, weet je ook dat je dan een intentie creëert en doelen stelt. Keuze, intentie en doelen activeren het brein op een positieve manier, waardoor zorg en angst worden verminderd.

Het nemen van beslissingen helpt ook om de werking van ‘striatum’ (dat wat je normaal richting negatieve impulsen en routines trekt) te overwinnen. Tenslotte; het maken van keuzes verandert jouw perceptie van de wereld, laat je oplossingen vinden voor je problemen en kalmeert het limbische systeem.


Ik hoor je nu denken: Albert, dat is makkelijker gezegd dan gedaan, toch? We weten dat een knoop doorhakken, een beslissing nemen, pittig en soms pijnlijk kan zijn. Dus wat voor soort beslissingen zou je moeten maken? Wat zeggen de wetenschappers?

Maak een ‘goed genoeg’ beslissing. Ga niet voor die allesomvattende 100% beste beslissing. Waarom? Perfectionisme brengt stress en het is nooit te behalen. Breinstudies onderbouwen dit.

Perfect zijn overweldigt je hersenen emotioneel en laat je de controle verliezen.


Perfect zijn in plaats van goed genoeg breng veel emotionele activiteiten in het besluitvormingsproces binnen je brein. Aan de andere kant, het erkennen dat goed genoeg goed genoeg is, activeert weer andere delen die ervoor zorgen dat u zich meer in controle voelt. Goed genoeg is bijna altijd goed genoeg.


Dus het maken van een keuze voelt goed voor je brein – het leidt tot meer controle. Sterker nog: beslissen stimuleert ook plezier.


Oké, je bent dus dankbaar, negatieve emoties zijn gelabeld en je zult meer beslissingen nemen. Prima! Maar… voor mij voelt dit nog niet als een gelukvoorschrift. Wat kunnen we er nog meer bij halen? De wetenschappers zeggen: Mensen!

Om echt geluk te ervaren, zo zeggen wetenschappers, heb je medemensen nodig. Dit is iets dat zo eenvoudig is en fijn, dat je het niet wilt overslaan. 

Raak mensen aan.

Tip 4

Nee, niet lukraak mensen maar aanraken; dat brengt je in moeilijkheden.
 Maar het is wel de bedoeling dat we liefde en acceptatie geven en van anderen voelen. Als dat niet het geval is, is dat pijnlijk. Nee, niet “ongemakkelijk” of “teleurstellend.” Ik bedoel echt pijnlijk.

Neurowetenschappers hebben een studie uitgevoerd waarbij mensen een balgooivideospel speelden. Op de computer wierpen spelers een bal naar jou en jij gooide de bal weer terug. (Er werd verteld dat in een andere ruimte “echte” mensen met je speelden.) In feite waren er geen andere spelers; het was alleen de computer waar je tegen speelde, echter de spelers werd verteld dat ze met menselijke tegenstanders te maken hadden.

Wat gebeurde er nu toen die zogenaamde tegenstanders niet meer lekker de bal terugspeelden? De hersenen van de spelers reageerden op dezelfde manier alsof ze lichamelijke pijn ervoeren.

Nee, niet lukraak mensen maar aanraken; dat brengt je in moeilijkheden. Maar het is wel de bedoeling dat we liefde en acceptatie geven en van anderen voelen. Als dat niet het geval is, is dat pijnlijk. Nee, niet “ongemakkelijk” of “teleurstellend.” Ik bedoel echt pijnlijk.

Neurowetenschappers hebben een studie uitgevoerd waarbij mensen een balgooivideospel speelden. Op de computer wierpen spelers een bal naar jou en jij gooide de bal weer terug. (Er werd verteld dat in een andere ruimte “echte” mensen met je speelden.) In feite waren er geen andere spelers; het was alleen de computer waar je tegen speelde, echter de spelers werd verteld dat ze met menselijke tegenstanders te maken hadden.

Wat gebeurde er nu toen die zogenaamde tegenstanders niet meer lekker de bal terugspeelden? De hersenen van de spelers reageerden op dezelfde manier alsof ze lichamelijke pijn ervoeren.

Verwerping doet niet alleen pijn, net als een gebroken hart; je brein voelt het als een gebroken been. In feite, zoals aangetoond in een fMRI-experiment, activeert sociale uitsluiting hetzelfde brein circuit als fysieke pijn. Op een gegeven moment stopte het computerspel met samenspelen. Het gooide de bal enkel nog naar anderen en niet langer naar de testpersoon. Deze werd dus genegeerd. Deze kleine verandering was genoeg om gevoelens van sociale uitsluiting te ontlokken en het activeerde hetzelfde deel van het brein waar ook fysieke pijn ligt.

Relaties zijn dus erg belangrijk voor het gevoel van geluk in je brein. Wil je je geluk naar het volgende niveau meenemen? Raak dus mensen aan!

 

Knuffelen is goed voor je!

Een van de belangrijkste manieren om oxytocine, een gelukshormoon, vrij te geven is door aan te raken (te knuffelen). Uiteraard is het niet altijd passend om mensen aan te raken, maar kleine aanrakingen zoals een handdruk of een klop op de rug zijn bijna altijd goed. Als mensen echt dicht bij je staan, dan adviseer ik om veel te knuffelen. Aanraking is dus enorm belangrijk en krachtig om je geluk te vinden. Helaas geven we het vaak te weinig aandacht…

Aanraking geeft een meer overtuigend gevoel, verhoogt de teamprestaties, verbetert je geflirt en het verhoogt zelfs je wiskunde vaardigheden.

Zelfs pijn wordt verminderd als je iemand aanraakt van wie je houdt. Studies bij getrouwde stellen toonde het grootste effect wanneer de band zeer goed was. Met andere woorden: zoek snel iemand op om te knuffelen! Accepteer geen kleine, snelle knuffels. Nee nee nee. Vertel anderen wat neurowetenschappers aanbevelen: lange knuffels.

Een knuffel, vooral een lange, laat een neurotransmitter en het hormoon oxytocine vrij, wat de reactiviteit van de amygdala vermindert. Onderzoek toont aan dat vijf knuffels per dag voor vier weken het meest je geluk bevordert.

Neem een massage

Tip 5

Heb je niemand om te knuffelen? Echt niet? (Het spijt me om dat te horen. Ik zou je nu een knuffel willen geven.) Wat zegt de wetenschap? Neem een massage!

Resultaten wijzen uit dat massage het serotonineniveau met maximaal 30 procent verhoogt. Massage vermindert ook stresshormonen en verhoogt de dopamine niveaus, waardoor u nieuwe goede gewoontes creëert. Massage vermindert pijn, omdat het oxytocinesysteem pijnstillende endorfines activeert.

Massage verbetert ook de slaap en vermindert de vermoeidheid door het verhogen van serotonine en dopamine en het verminderen van het stresshormoon cortisol.



Het wordt dus tijd dat je je gaat mengen tussen mensen die graag knuffelen. Gestreste mensen hebben ook al veel baat bij een goed gesprek. Nee, geen SMS. Dan voelen ze zich juist verlaten. Ze -of in ieder geval hun lichaam- voelen dan geen steun.

Samenvattend:

  • – Vraag ‘Waar ben ik dankbaar voor?’ Geen antwoorden? Maakt niet uit, alleen zoeken helpt al.
  • – Benoem de negatieve emoties. Geef het een naam en je brein heeft er niet zo’n last van.
  • – Maak een keuze.
  • – Ga voor “goed genoeg” in plaats van “perfect”.
  • – Knuffel, knuffel, knuffel!

Hoe kan ik jou helpen?

1 op 1 coaching

Groeps coaching

Online cursus

Online coaching

Heb je vragen? Bel: 0636430220

Ik wens je een fijne dag en als je vragen mocht hebben kun je altijd bellen of mailen.

 
Warme groet,
Albert
albert buschgens

GA.AAN

Bewustwording is de sleutel om opnieuw AAN te GAAN. Elke online cursus zit vol tools voor bewustwording. Zoals een kind leerde lopen, schrijven en lezen, krijg jij weer de inzichten en technieken om weer AAN te GAAN als een ontbrandende lamp, maar ook om alle uitdagingen in je leven weer volledig AAN TE GAAN. Eenmaal dit bereikt, ben je (weer) instaat om onbevreesd en vol eenvoud en plezier je doelen te behalen.