Weet jij dat woorden alleen jou enorm kunnen schaden.
Hoe zet je jouw toekomst klem door bepaalde dingen gewoonweg en zonder nadenken te zeggen? Hoe krachtig zijn die woorden dan?
Het gaat o.a. om NOMALISATIES!!!
“Nomalisaties zijn dingen. Ik hoor je nu denken: ”Nomaliwattes??? Ik leg het je zo uit.
Ik hoop dat ik je mee kan nemen in dit verhaal. Het is de moeite waard om het te lezen en ervan te leren.
Wij mensen moeten dingen begrijpen. We willen eenduidig zijn en zijn namen gaan geven aan van alles en nog wat. We labelen nog al graag. Makkelijk voor jou en voor Google. We hebben de labels nodig om elkaar te begrijpen. Zonder een label zouden we: of heel langdradig zijn of we begrijpen niet wat je bedoelt.
Als ik tafel zeg dan begrijp je me meteen, toch? Stel dat we dat woord niet hadden. Dan wordt alles ineens een stuk lastiger. Ja… zo’n ding waarop je een plant kan zetten, of waar je aan kunt eten. (Dan moet je ook nog steeds labels gebruiken voor eten en plant)
We hebben labels nodig. Zonder een label bestaat het woord niet en bestaat het niet in jouw realiteit. Je weet dus nu dat iets in je leven komt als je er een naam aan hebt gegeven. Zolang je de naam nog niet weet, kun je er geen betekenis aan geven, toch?
ROTJEFLOPWIEBELWOP
Stel ik vraag aan jou wat een ROTJEFLOPWIEBELWOP is, dat zul je me aankijken met een paar vragende ogen. Je hebt geen idee. ROTJEFLOPWIEBELWOP roept dan ook geen beeld of emotie op. Woorden als spruitjes, hoofdpijn, werk, ruzie, vakantie hebben allemaal een betekenis. Aan die betekenis hangt ook een emotie. Je vindt het leuk of niet. Hoe weet je dat? Je voelt het. De betekenis die jij aan iets geeft is puur persoonlijk. Denk maar na:
- de een vindt spruitjes lekker en de ander afschuwelijk. Het woord is en blijft een label: spruitje.
- de een vindt bungy jumpen leuk en avontuurlijk en de ander alleen voor gekken. Wat voel jij bij deze sport?
- maar stress. angst, paniek of depressie zijn ook labels. De een kan niet zonder stress, maar de ander haat het.
Zo kun je nog wel een tijdje doorgaan. Het bestaan van iets is er zodra het een zelfstandig naamwoord is. Het huis, de koekenpan, het geld, enzovoort. Deze dingen kun je in een kruiwagen stoppen of beetpakken. Echter, er zijn ook “dingen” die niet in een kruiwagen kunnen of vastgepakt kunnen worden, maar toch ook gebruikt worden als een vast ding dat niet te veranderen is. Onbewust zetten we onszelf vast.
Mooie woorden die je niet kunt vastpakken:
- de liefde
- het geluk
- de blijdschap
Maar dan zijn er ook de nare woorden die je niet kunt pakken:
- de angst
- de depressie
- de paniek
- de eenzaamheid
Of woorden als:
- de beslissing
- de verandering
- de haat
Deze woorden noemen we een NOMALISATIE. Zonder dat we het doorhebben gebruiken we deze zonder te weten dat we ons vastzetten. Het is een ding geworden en iets dat een “ding” is valt niet te veranderen. Net als een huis, ring, muur, keuken, enzovoort.
Echter liefde, angst, depressie, beslissing of verandering zijn processen, en dus veranderbaar. Je doet ze. Als iets slecht voelt, dan doe je iets verkeerd. Door het proces te doorlopen kun je uitzoeken wat je kunt veranderen om een andere uitkomst te krijgen.
De vraag is daarom altijd:
Hoe doe je iets? Stel ze hebben het over de de verandering. Wat moet veranderd worden? Wie gaat er veranderen. Hoe verander je?
Neem een woord als beslissing. Iemand kan ineens zeggen: “De beslissing is gevallen”. We accepteren dit, zonder exact te weten wat er allemaal achter dit woord schuilgaat. Wat moet er worden beslist en hoe beslis je? Wie beslist er wat? Hoe altijd in gedachte dat je ver moet vragen om helderheid te krijgen.
Wat heb je besloten om gestrest te raken? Wat maakt angstig en hoe doe je angst, of depressie, of burn-out. Met andere woorden er zit een proces achter een woord. Dit woord is een label. Een label waar jij een betekenis aan gegeven hebt.
Dus je besluit een depressie? Ja, maar niet bewust. Hierover meer in het volgende blog.
Tot snel,
Albert